فردا، ششمین سالگرد جنگ پنج روزه میان گرجستان و روسیه است. جنگی که هرچند خاتمه یافت، اما تبعات منفی آن همچنان بر سر گرجستان سایه افکنده است؛ از نقض حق حاکمیت بر بخش هایی از سرزمین اصلی گرفته تا تبدیل شدن به مانعی بر سر راه عضویت در ناتو.

پس از اعلام استقلال گرجستان، ساکنان اوستیای جنوبی حاکمیت گرجستان را نپذیرفتند و در سال 1991 اعلام استقلال کردند. از آن سال به بعد، همواره این منطقه شاهد درگیری هایی بین نیروهای گرجی و جدایی طلبان بود.

در پی این درگیری ها، شش سال پیش در چنین روزی، نیروهای ارتش گرجستان در عملیاتی نظامی، تسخینوالی، مرکز اوستیای جنوبی را تصرف کردند. این عملیات پس از حملات نیروهای جدایی طلب اوستیای جنوبی به روستاهای گرجستان انجام گرفت.

در این بین، روسیه به بهانه حمایت از شهروندان روسی تبار ساکن اوستیای جنوبی، در تاریخ 8 اوت، نظامیان خود را وارد اوستیای جنوبی کرد؛ تانک های روسی در شهر تسخینوالی مستقر شدند، و ناوهای جنگی روسیه نیز به بنادر گرجستان در دریای سیاه اعزام گردیدند.

با تجاوز آشکار روسیه به خاک گرجستان و شروع جنگ میان دو کشور که 5 روز به طول انجامید، هواپیماهای جنگی این کشور، تعدادی از شهرهای گرجستان، از جمله تفلیس، روستاوی، گوری، زوگدیدی، پوتی، سناکی، خونی، مامئولی، بولنیسی و کوتائیسی را بمباران کردند.

این جنگ در نهایت با پیشنهاد صلح فرانسه به پایان رسید؛ اما روسیه نیروهای خود را از آبخازیا و اوستیای جنوبی خارج نکرد و با اعلام این مطلب که هر دو منطقه جدایی طلب حاضر به پذیرش حاکمیت گرجستان نیستند، استقلال این مناطق را به رسمیت شناخت.

به این ترتیب، 20 درصد از خاک گرجستان به اشغال در آمد و از آن تاریخ به بعد، هر سال در سالگرد این جنگ، مراسمی به یاد قربانیان آن برگزار می گردد.